Mei 2025 - geschreven in opdracht van Zuidwest Media | Vermeulen Steenbergen
Wie de taartjes van Jonne proeft, moet haast wel denken dat deze Schoonhovense dame met een garde in de hand ter wereld kwam. Maar nee. “Ik was een heel gewoon kind. Soms bakte ik koekjes met mijn moeder of een slagroomtaart als er iemand jarig was. Wel was er altijd de overheerlijke boterkoek van mijn oma. En ook haar tulband herinner ik me nog goed.”
Appelpunt
Later als ze samenwoont, krijgt ze meer interesse in koken. “Onder de naam ‘Aan tafel bij Jonne’ heb ik een tijdje extra avondeten gekookt, dat mensen dan in bakjes konden ophalen. Gewoon lekkere, gezonde maaltijden voor iedereen die om wat voor reden dan ook geen tijd had om zelf te koken. Ook bakte ik wel eens wat, gewoon omdat ik dat gezellig vond.” Haar ondernemersverhaal start echter door een toevalligheid. “We zaten op een zondagochtend om 11.00 uur bij Fausto, een koffietentje aan de Haven van Schoonhoven. We wilden graag een puntje appeltaart, maar die bleek al uitverkocht. Hè, al op? Dat kan toch niet, riep ik. Eigenaar Jan-Luc opperde lachend: Dan ga jij ze toch bakken?”
Favoriet bij de wielrenners
Dus dat doet ze: “Die week bakte ik een appeltaart en bracht hem langs. Hij viel erg in de smaak. Samen met Jan-Luc en zijn vrouw Elske heb ik het recept nog wat aangepast. Ze wilden graag een taart die goed te snijden was. Dat lukte. En het liep storm! In het begin bracht ik drie taarten per dag, later werden het er wel twaalf. Vooral op zondag ging het hard, want koffie met appeltaart van Jonne was de favoriet van de vele wielrenners die hier even pauze hielden.”
Honderden appels
“Het kwam ook regelmatig voor dat Jan-Luc om 16.00 uur belde dat de taart al op was. Of ik nog even kon gaan bakken. Honderden appels gingen er doorheen. Ik had in die tijd een afspraak met familie Schouten aan de Tiendweg. Als ik belde, zetten zij twee kisten appels langs de weg voor me klaar.” Ze doet alles met de hand en in haar eigen keuken. Appels schillen, het deeg maken in de keukenmachine en bakken in haar eigen oven. “Het was soms gekkenwerk…” Alles wat ze ermee verdient, investeert ze in nieuwe apparatuur. “We verhuisden naar een huis met een schuur waar ik wat meer ruimte had om te bakken. Via Marktplaats wist ik een appelschilmachine op de kop te tikken. Ik mocht hem voor een zacht prijsje overnemen van een groenteboer die met pensioen ging. Wat was ik daar blij mee!”
Dromen van betere tijden
Dan is daar opeens corona. Het legt de horeca stil. “Ik had opeens geen afnemers meer. Toen ben ik boterkoek gaan bakken op bestelling voor de mensen die thuis zaten. Hard werken en erg veel hield ik er niet aan over. Ook na de coronatijd was het zwaar. Ik werkte meer en meer avonden als kok in de keuken van Dame, het restaurant van de stadscamping van Schoonhoven. Dat liep een beetje uit de hand. Toen mijn man Corné thuis een ernstig ongeluk kreeg door een val van een trap, moest ik stoppen. Mijn gezin had me nodig. We droomden er in die tijd van om samen iets op te zetten. Iets dat beter met het gezin te combineren was.”
Snoephuisje
En dan is daar opeens dat leuke pandje in de Lopikerstraat, echt een snoephuisje. De oom en tante van Corné bieden het te koop aan en suggereren dat het gezin boven kan wonen en beneden een winkel kan starten. “Alles viel op zijn plek. Hier konden we onze droom realiseren! Na een fikse verbouwing ging in maart 2024 onze eigen bakkerij open.” De winkel krijgt een opvallende naam: Ministerie van Zoete Zaken.
Proeverijtje
“Nu, na een jaar, kan ik zeggen dat het een succes is, maar ook dat het hard werken is. Zeker in combinatie met het runnen van een gezin met drie kinderen. Het was erg zoeken en we hebben veel geleerd. Tegelijkertijd hebben we ook een plekje weten te veroveren in de harten van de Schoonhovenaren. Of zouden het de magen zijn? Veel klanten komen wekelijks hun favoriete gebakje halen, of een lekker desembrood voor in het weekend. En onze koekproeverij, een setje van vier soorten plaatkoeken, is een gewild cadeautje om weg te geven. Of om zelf op te eten natuurlijk. Het is onze bestseller!”
Vernieuwend
Het assortiment is origineel en Jonne blijft haar skills vernieuwen. “Heb je wel eens Jésuites geproefd? Als we op vakantie zijn, kijk ik bij lokale bakkers wat zij maken. Ook haal ik veel inspiratie van internet, volg bekende patissiers. Ik hou ervan om nieuwe gebakjes uit te proberen en dan te kijken of ze aanslaan. Sommige klanten komen speciaal langs als ik weer iets nieuws heb. ”
Het plaatje klopt
Het pandje in de Lopikerstraat met haar witte gevel en grijsgroen geverfde kozijnen valt op. Mede door het koninklijk uitziende logo zou de winkel niet misstaan in een tekening van Anton Pieck. “We hebben veel aandacht besteed aan de uitstraling. Het hele plaatje moet kloppen. De producten, de zakjes, de stickers, de communicatie op social media. Het is ontzettend leuk om zo ons eigen merk op te bouwen. En als je ziet dat het aanslaat en het je gegund wordt, voelen we ons ontzettend dankbaar.”
Een prachtig product
En ze zegt bewust ‘we’, want inmiddels werkt ook Corné fulltime in de bakkerij. “Hij heeft zich omgeschoold tot kok en is gespecialiseerd in het bakken van knapperig desembrood. In de keuken waar hij stage liep, bakten ze het. We realiseerden dat dit heerlijke brood in de regio nog niet te koop was. Dat wilden we in de winkel! Het fijne van desembrood is dat het bakproces ook goed bij onze visie én onze planning past. Je werkt met pure basis-ingrediënten (granen, water en zout) en daarmee bak je een prachtig authentiek product. We gebruiken onze eigen desemstarter, een natuurlijke gist die zorgt voor de lucht en de smaak in het brood. En het is zo lekker, we eten het dagelijks!”
Vers, knapperig en geurend
Het bereiden van een desembrood is wel arbeidsintensief: “Je kneedt je deeg drie kwartier, daarna moet het twee keer drie kwartier rijzen. Vervolgens vorm je de broden. Corné en ik doen dat samen aan het eind van de werkdag. Want met 40 of soms 80 broden per dag is dat best een klus. Je bolt ze met de hand op, waarna ze in mandjes een nacht in de koeling gaan om te rusten. In de ochtend bakken we de broden en komen ze warm en geurend in de winkel te liggen. Wie dan langs loopt, kan zo’n brood maar moeilijk weerstaan…”
Wil je ook eens proeven van de heerlijke Tartelettes, Jésuites, Slofjes, Kaneelbroodjes en Blondies? Kom dan eens kijken in het Ministerie van Zoete Zaken in Schoonhoven. Of volg Jonne op instagram.com/het_ministerie_van_zoete_zaken/
Fotografie: Anne Herens